Het komt maar al te vaak voor dat familieleden geen idee hebben van de wensen van hun dierbare in de laatste levensfase. Praten over de dood en de aanloop ernaartoe voelt ongemakkelijk, zeker als het nog niet zo ver is. Met een levenstestament kun je met een gerust hart uitburgeren.
De term ‘uitburgeren’ is in 2002 door hersenonderzoeker Dick Swaab in het leven geroepen om mensen aan te sporen al jong na te denken over allerlei zaken rondom hun eigen dood. Sindsdien heeft het begrip een enorme vlucht genomen. Mede doordat we steeds ouder worden en daardoor meer gebreken krijgen, is de behoefte om die laatste fase in ons leven goed te regelen ook groter geworden.
Het levenstestament
Het levenstestament maakt het mogelijk om al in een eerdere fase je wensen en behoeften inzichtelijk te maken. Niet het overlijden, maar het moment dat iemand zelf geen beslissingen meer kan nemen vormt in dit type testament het ijkpunt. Dat kan zijn door bijvoorbeeld een plotseling ongeluk, een beroerte of doordat iemand in coma raakt. Een levenstestament treedt dus in werking als iemand nog leeft. In het testament wordt een vertrouwenspersoon benoemd aan wie de wensen vooraf kenbaar zijn gemaakt. Deze persoon behartigt de belangen zodra het nodig is.
Testament of codicil
Het levenstestament neemt voor nabestaanden veel onduidelijkheden weg en is een goede aanvulling op een normaal testament waarin je aangeeft wat er met de nalatenschap moet gebeuren. Naast een testament is het mogelijk om zelf een codicil op te stellen. Een codicil is een handgeschreven testament waarvoor je niet naar een notaris hoeft, maar dat wel aan een aantal eisen moet voldoen, zoals een handtekening en een datum.
Op een rijtje
Zet tijdens je leven in elk geval een aantal belangrijke zaken op een rijtje. En zorg ervoor dat de omgeving hiervan ook op de hoogte is, of dat men weet waar het document ligt. Dat geldt overigens ook voor uitvaartwensen. De praktijk wijst uit dat nabestaanden tijdens het afscheid niets liever willen dan eer doen aan de overledene. Kortom: je bewijst je dierbaren geen grotere dienst dan je wensen en behoeften inzichtelijk te maken.” Uiteraard kun je je uitvaartwensen ook met je uitvaartverzorger doornemen en vastleggen.
Tekst: Marianna Wesselink
