Liefdevolle laatste verzorging met de familie
Een melding in de nacht. Ik ben even mijn oriëntatie kwijt als ik gebeld word en denk dat het al ochtend is. Maar het is 01.00 uur als de dochter belt. Moeder is even voor middernacht overleden.
Eigenlijk hadden we later die dag een afspraak voor een voorbespreking, maar daar heeft moeder niet op gewacht. ‘Het is goed zo’. De echtgenoot wil graag dat we mevrouw ophalen en overbrengen naar een uitvaartcentrum en haar daar verzorgen, kleden en opbaren. Het huis is te klein om haar thuis op te baren.
Door een koude nacht rijd ik naar ze toe. Een half uurtje later zit ik bij de familie in de woonkamer waar mevrouw in een hoog-laag bed is overleden. Het is snel gegaan de laatste dagen. Iedereen is verdrietig, maar ook opgelucht dat haar een langere lijdensweg bespaard is gebleven.
Bewust keuzes maken
Na de eerste kennismaking vraag ik of ze er bewust voor gekozen hebben dat mevrouw wordt overgebracht en in het uitvaartcentrum verzorgd wordt of dat ze het misschien fijn vinden als we haar thuis verzorgen en kleden.
De dochter vindt dat toch wel een prettig idee en eigenlijk wil ze daar ook wel graag bij helpen. En dus is dat wat we doen: samen wassen en kleden we mevrouw. De dochter en echtgenoot zijn zichtbaar blij met deze beslissing.
Zelf de overledene verzorgen of daarbij helpen
Helpen bij de laatste verzorging is vaak enorm intens en waardevol. Het is een van de laatste fysieke contact momenten en een heel mooi ritueel. Het helpt bij de bewustwording en het onder ogen zien van de werkelijkheid. Het is een moment om afscheid te nemen van een lichaam dat je zo toegenegen is geweest. In dit geval is het het liefdevol eren van het lichaam dat jouw leven gaf. U doet alleen datgene waar u zich prettig bij voelt en vaak is dat gaandeweg ongemerkt meer dan u van te voren had kunnen bedenken. Onze rol is om iedere stap te begeleiden. En u het vertrouwen te geven dat u het goed doet, met soms een heel klein duwtje in de rug. We hebben nog nooit meegemaakt dat mensen spijt hadden.
Afscheid nemen
Als we bijna klaar zijn kamt de dochter voor een laatste maal met een lieve glimlach de haren van haar moeder. De dood heeft ontspanning gebracht, de pijn is uit haar gezicht gegleden. De echtgenoot komt naast de dochter staan en slaat zijn arm om haar heen. Wij laten hen een moment alleen met hun geliefde moeder en echtgenote voordat we haar door de donkere nacht naar het afscheidshuis brengen.
