Leven en sterven in tijden van het Corona-virus.
Kleine uitvaarten want we moeten allemaal onze best doen voor ‘flatten the curve’: maximaal dertig personen aanwezig bij een uitvaart. Dit aantal is exclusief het uitvaartpersoneel. Staat de ruimte niet toe dat anderhalve meter afstand gehouden kan worden dan mogen er minder mensen bij zijn. Maatregelen die ‘een uitdaging’ vormen.
Niet alleen alle ‘gewone’ horeca-zaken maar dus ook alle koffiekamers van uitvaartlocaties zijn gesloten.
Wij nemen dit advies ter harte omdat wij het belangrijk vinden bij te dragen aan maatregelen die als doel hebben het land zo min mogelijk te ontwrichten. Besmettingen zo veel mogelijk te voorkomen dan wel over een langere periode te laten ontstaan.
De uitdaging zit hem nu in ‘hoe dan’?
Hoe gaan wij om met dit gegeven. Hoe laat je mensen toch zo goed mogelijk , in zeer klein comité, afscheid nemen van hun dierbare?
Uit de praktijk van vandaag; liefdevolle sociale distantie en creatieve nieuwe rituelen.
Op de kaart staat dat de afscheidsbijeenkomst in besloten kring plaats vindt. De dag en tijd wordt wel genoemd met het verzoek of iedereen op dat moment, in zijn of haar eigen omgeving, in gedachten bij de overledene en de familie wil zijn. Kaarsjes zullen in vele huizen branden op dat moment. Saamhorigheid en troost op afstand.
Troost-post.
Tevens vragen wij op de kaart, en eventueel ook in de rouwadvertentie in de krant, aan mensen om herinneringen aan de overledene, foto’s, verhalen te delen met de familie. Dit kan per post maar dank zij de digitale communicatie-mogelijkheden kunnen wij elkaar ook bereiken zonder fysieke aanraking en nabijheid.
Samenwerken, meebewegen en lief zijn.
Deze ongekende, extreme en bijzondere omstandigheden vragen van ons allemaal veel creativiteit en een flexibele instelling. Wij zetten ons in om u toch op een zo liefdevol mogelijke manier afscheid te laten nemen van uw dierbare.
Ter inspiratie: het ontstaan van een nieuwe Decamorone?
De Decamerone is een verzameling van honderd verhalen die de Italiaanse dichter en geleerde Giovanni Boccaccio schreef, waarschijnlijk in de periode 1349–1360. Dit middeleeuws werk wordt als zijn meesterwerk beschouwd en geldt stilistisch als een van de mooiste werken uit de Italiaanse literatuur.
In dit boek laat Boccaccio drie mannen en zeven vrouwen honderd verhalen vertellen. Zij bevinden zich veertien dagen op een buitenplaats in afzondering. De mannen en vrouwen zijn gevlucht voor de pest die in Florence woedt.
“When written in Chinese, the word ‘crisis’ is composed of two characters.
One represents danger and the other represents opportunity.” (John F. Kennedy)
