Bij iedere belangrijke gebeurtenis in het leven hoort een kennisgeving: bij geboorte, bij een huwelijk (en soms ook bij scheiding), bij overlijden. Het is belangrijk om bij dit soort momenten met aandacht stil te staan. En dat verdient een kennisgeving. Meestal worden er rouwkaarten verstuurd bij een overlijden. De enveloppen worden met de hand geschreven. De enveloppen hebben een kader. Vaak vinden mensen dit niet nodig. Toch heeft dit kader een duidelijke functie: mensen zullen minder gauw geneigd zijn de post te laten liggen met de gedachte ‘daar kijk ik nog wel eens naar’. Een kader zegt ‘dit is serieuze en verdrietige post’.

Er is een traditionele vormgeving van een rouwkaart. Of je nou kiest voor een klassieke of een hele moderne kaart, vaak is de manier waarop de tekst op de kaart is vormgegeven min of meer ‘bekend en gebruikelijk’. En daar is dan ook helemaal niets mis mee. Ook hier geldt: fijn als de kennisgeving past bij de overledene, bij de familie, bij degenen die de ondertekenaars zijn op de kaart. Maar natuurlijk kan en mag er van alles. U mag de kaart helemaal zelf ontwerpen of laten ontwerpen. Zo klassiek of modern als u dat wilt.

Wij zullen vooral letten op hoe de boodschap overkomt. Is het duidelijk wat er van de ontvangers gevraagd wordt? Weten de genodigden wat en waar en waarom? Zijn we niks vergeten? Zijn alle data, tijdstippen en adressen juist? Staan alle betrokkenen op de kaart?

Wij hebben een map met voorbeeldkaarten waar u uit kunt kiezen.

Heel vaak wordt er gekozen voor een blanco kaart waarop een foto of tekening of prent of afbeelding gedrukt wordt. Dat kan variëren van een foto van de overledene tot een (door de overledene) handgeschreven gedichtje, een psalm, een motto, een tuin, een geliefde plek in de wereld, een zonsondergang, een lievelingsbloem et cetera.

Anno 2020 spelen de sociale media een belangrijke rol in ons leven. Het is soms zelfs zo dat er geen adressen meer voorhanden zijn van mensen omdat er alleen nog online gecommuniceerd wordt. In dat geval kan er een digitale kaart gemaakt worden die verspreid wordt via email en/of andere sociale media.

Dit is natuurlijk een heel DUURZAAM alternatief en zeker ook een goedkopere optie.

Regelmatig worden er programmaboekjes gemaakt, vaak vormgegeven in lijn met de rouwkaart. Dit kan ook een simpel kaartje zijn met een korte opsomming van wat er gaat gebeuren. Bij religieuze uitvaarten is dit de liturgie of orde van dienst.

Het bidprentje is van oudsher een rooms-katholieke traditie. Het is het prentje dat wordt uitgereikt bij een uitvaart als herinnering aan de overledene. Dit gebruik wordt tegenwoordig vrij vertaald naar een andere manier om een herinnering aan de overledene mee te geven:

Een herinnerings- en/of dankkaartje, met foto van de overledene bijvoorbeeld

Een boekenlegger die dus ook echt gebruikt kan worden en zijn weg vindt als gebruiksvoorwerp in het dagelijks leven.

Een recept op een mooie kaart – als de overledene een fervent kok was en bijvoorbeeld bekend stond om de allerlekkerste appeltaart van de hele wereld – 0f, misschien zelfs een klein receptenboekje ter herinnering aan hem/haar.

Er is zoveel mogelijk.